|
эди. Шунинг учун Расулуллоҳ с.а.в. қўшинлари билан уларни ғафлатда қолдирганини кўриб, ҳайрон бўлиб қолишди ва Ғатафондан ёрдам сўрашди. Яҳудийлар Расулуллоҳ с.а.в.га қарши туришга ҳаракат қилишди. Қалъаларига кириб олиб, ҳимояланишди. Бироқ, мусулмонлар қўшинининг зарбаси шиддатли бўлди. Яҳудийларнинг қаршилиги фойда бермади. Уларнинг барча қалъалари вайрон қилинди. Охири улар умидсизликка тушишди ва қонлари тўкилмаслиги эвазига Расулуллоҳ с.а.в.дан сулҳ талаб қилишди. Расулуллоҳ с.а.в. уларнинг талабини қабул қилдилар. Ва уларни ўз юртларида қолдирдилар. Уларнинг ерлари ва токзорлари фатҳ ҳукмига кўра Расулуллоҳ с.а.в.га ўтди ва у зот ҳосилнинг ярмини ўзларига ва ярмини яҳудийларга тегиши эвазига бу ерларда ишлашларига рухсат бердилар. Хайбар яҳудийлари бу шартга рози бўлишди. Кейин Расулуллоҳ с.а.в. Мадинага қайтиб келдилар ва у ерда то умранинг қазосига боргунларига қадар турдилар.
Хайбар яҳудийларининг сиёсий салтанатига барҳам бериш ва уларни мусулмонларни салтанатига бўйсундириш билан Расулуллоҳ с.а.в. шимол томонда Шомдан тинч бўлдилар. Бундан олдин Ҳудайбия сулҳи шарофати билан жануб томондан хотиржам бўлган эдилар. Шундай қилиб, Арабистон ярим ороли ичида ҳам, унинг ташқарисида ҳам даъватга йўл очилди.
72-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203